De vorming van kinderen tot volwaardige wereldburgers is in de eerste plaats een verantwoordelijkheid van de ouders. Zij staan daarin echter niet alleen. Het onderwijs draagt naast kennis, ook normen en waarden over. Daarvoor is geen afzonderlijk vak"normen en waarden" nodig. Van alle leerkrachten mag verwacht worden dat zij normen en waarden naleven en ook integraal onderdeel laten zijn van hun onderwijs. Bijvoorbeeld door te spreken met leerlingen over de gemeenschappelijke waarden en helder te communiceren over de in en buiten de school geldende normen. De basisschool is voor veel kinderen eigenlijk de enige sociale gemeenschap, naast het gezin, waarin kinderen - in het contact met volwassenen - belangrijke normen en waarden leren en een eigen geweten ontwikkelen. Hierdoor wordt de positie van school als aanvullende plaats waar normen en waarden aangeleerd worden versterkt.

Veiligheid begint met een gedeeld besef van normen en waarden, van de wijze waarop we kinderen opvoeden. Goed onderwijs legt de basis voor volwaardige participatie aan de maatschappij door het overbrengen van kennis, vaardigheden, normen en waarden. Het gaat erom dat je waarden eigen maakt en naar anderen leert luisteren.

Als het ons (de school, ouders en verzorgers) lukt om waarden als gemeenschapszin, wederzijds respect, openstaan voor verschillen en solidariteit bij de leerlingen te verinnerlijken, volgen de normen - oftewel het gedrag - vanzelf. Om het gedrag positief te beïnvloeden spreken we met elkaar regels af.